Rasa
Sznaucery miniaturowe pochodzą od małych psów o szorstkim owłosieniu, które były psami stajennymi i podwórzowymi. Odznaczały się dużą odwagą, czujnością i z pasją tępiły gryzonie. Na początku nie odróżniano sznaucera miniaturowego i małpiego pinczera i wspólnie pokazywano je na wystawach. W 1899 roku pierwszy przewodniczący Klubu Sznaucera i Pinczera w Niemczech, Josef Berta, znalazł psa o imieniu JOCCO FULDA Liliput, który przyczynił się do oddzielenia sznaucerów miniaturowych od affenpinczerów. Na początku XX wieku powstała w Saksonii hodowla sznaucerów miniaturowych „Chemnitz-Plauen”, która wywarła ogromny wpływ na rozwój tej rasy. Ze skojarzenia czarnej suki z szarym podpaleniem PERLE von Chemnitz-Plauen z czarno-żółtym psem, zwanym protoplastą rodu sznaucerów miniaturowych, PRINZEM von Rheinstein pochodzi wybitny reproduktor GIFT von Chemnitz-Plauen. Pies ten mocno przekazywał swoje dodatnie cechy i przyczynił się znacznie do rozwoju hodowli czarnych sznaucerów miniaturowych.
W 1912 roku urodził się we Frankfurcie pies o imieniu RUDI von Lohr 2907 koloru pieprz i sól i wywarł on duży wpływ na rozwój miniatur o tym umaszczeniu. Od lat dwudziestych hodowla sznaucerów miniaturowych koncentrowała się na psach o umaszczeniu czarnym lub pieprz i sól, eliminując inne umaszczenia.
W USA i Kanadzie zaczęły się pojawiać sznaucery miniaturowe w kolorze czarnym z jasnymi znaczeniami i w 1938 roku amerykański Kennel Klub uznał ten typ umaszczenia i nazwał go czarno-srebrnym. Ojcem prawie wszystkich europejskich sznaucerów miniaturowych czarno-srebrnych został kupiony w Kanadzie w 1972 roku i importowany TRIBUTEX TUXENDO JUNCTION zwany „Joy”. Dzięki wytrwałości i pracy Friedy Steiger, w 1976 roku niemiecki Klub Pinczera i Sznaucera uznał czarno srebrne miniatury jako odrębną rasę.
Sznaucery miniaturowe białe, czyli takie jak ja, hodowane były w Niemczech od 1949 roku przez Irmgard Saper pod przydomkiem „von Grunewald”. Od 1968 roku hodowla ta uznana została przez Klub Pinczera i Sznaucera w Niemczech za hodowlę eksperymentalną. W 1983 roku miniaturowe sznaucery o białym umaszczeniu zostały oficjalnie uznane przez FCI jako odrębna rasa.
Sznaucery są odporne na warunki atmosferyczne i niewybredne. Szata wymaga regularnego trymowania i czesania. Decydując się na sznaucera trzeba zdawać sobie sprawę z konieczności systematycznej pielęgnacji włosa. W zamian pies nie będzie gubił sierści a utrzymanie porządku w domu będzie łatwiejsze niż przy innych rasach. . To psy, które lubią być w nieustannym kontakcie ze swoim właścicielem, lubią się bawić, chętnie się szkolą. Powinny mieć zapewniony ruch, pracę lub zabawę – pozostawione same sobie i znudzone mogą niszczyć otoczenie. Inteligentne i żywe łapią w lot oczekiwania właściciela stąd dobrze sprawdzają się w szkoleniach na psa towarzysza i w agility. Przez łatwość uczenia się bardzo łatwo nabywają zarówno dobre jak i złe nawyki, w ich wychowaniu szczególnie ważna jest konsekwencja.
Sznaucerki miniaturowe są psami niezwykle odważnymi, gotowe są zaatakować dużo potężniejszego przeciwnika w obronie swojego pana lub domu.